
Dit meer, op 1500 meter hoogte, hoort bij de gemeente Bourg d'Oisans en is het grootste meer van het Ecrins massief. Dit juweeltje met smaragdgroene kleuren ligt tussen het indrukwekkende berglandschap zonder enig teken van menselijke bezetting. Dit gebied is goed toegankelijk voor wandelaars. Het is waarschijnlijk één van de mooiste plekken van de Oisans.
De Lauvitel-vallei leidt naar het gelijknamige meer. Het is een schatkamer met steile en rotsachtige hellingen die afdalen vanaf de toppen van Rochail (3.022 meter boven zeeniveau), de kop van de Muraillette (3.019 meter) en het signaal van Lautivel (2.901 meter). Het meer maakt ook indruk met zijn afmetingen, met een oppervlakte van 37,2 hectare en een diepte van 68 meter.
Het Lauvitel-meer ligt in de buurt van het gelijknamige integrale reservaat, dat gesloten is voor het publiek. Deze ruimte is in 1955 gecreëerd met als doel de bescherming van flora en fauna voor wetenschappelijke doeleinden te versterken. 'Monitoring van de natuurlijke dynamiek van ecosystemen' maakt ook deel uit van de missies van de integrale reserve.
Het Lauvitel-meer is een natuurlijk stuwmeer dat ongeveer vierduizend jaar geleden is ontstaan. Het fenomeen is hoogstwaarschijnlijk te wijten aan een rotsachtige aardverschuiving die wordt toegevoegd aan een gletsjermorene die al aanwezig is op de bodem van de vallei. De hypothese van een eeuwenoude catastrofe die de vallei blokkeerde, wordt met name erkend door een stapel gefragmenteerde blokken, maar ook door het glijplan over het meer.
In de winter was de ijskap een meter dikker. In de zomer resulteert de smeltende sneeuw die de toppen bedekt, in overtollig water dat door poreusheid de stroomcapaciteit overschrijdt. Het Lauvitel-meer kan dan twintig meter klimmen vanaf het laagste niveau. De overloop is onvermijdelijk.
Je hebt toegang tot het meer vanuit het dorp Danchère door een landelijk en schaduwrijk pad te nemen dat de indrukwekkende aardverschuiving slingert aan de oorsprong van de vorming van het meer. We vervolgen het avontuur totdat we een steenworp afstand van de Lauvitel-stroom oversteken. We gaan dan het verharde pad naar links op, op de rechteroever van de beek. Aan de rand van dit pad staan droge stenen muren die de akkers afbakenen.
Het is dan nodig om de stroom van de Selles over te steken op stroomgebied en vervolgens in een lus te klimmen in het hardhout en de sparren. We passeren een helder gebied dat rijk is aan prachtige weiden, voordat we naar een vlakte leiden die leidt naar de rand van het meer van Lauvitel.